توسط 
تب روماتیسمی یک بیماری التهابی است که به‌دنبال عفونت باکتریایی ناشی از استرپتوکوک گروه A ایجاد می‌شود. این بیماری بیشتر در کودکان و نوجوانان دیده می‌شود و می‌تواند عوارض جدی برای قلب، مفاصل و سیستم عصبی به همراه داشته باشد.
تب روماتیسمی به‌عنوان یک واکنش ایمنی به عفونت استرپتوکوکی شناخته می‌شود و می‌تواند منجر به التهاب در بافت‌های مختلف بدن شود. علائم این بیماری شامل تب، درد مفاصل، و در برخی موارد، حرکات غیرطبیعی است. تشخیص و درمان به‌موقع این بیماری بسیار حائز اهمیت است، زیرا در صورت عدم درمان، می‌تواند عوارض جدی و طولانی‌مدتی را به همراه داشته باشد.
علائم تب روماتیسمی
تب روماتیسمی می‌تواند با نشانه‌ها و علائمی که ناشی از التهاب در سیستم‌های مختلف بدن است، خود را نشان دهد. این علائم شامل موارد زیر می‌شود:
- تب و لرز
- درد و حساسیت در مفاصل، به ویژه در نواحی مانند مچ پا، آرنج، زانو و مچ دست
- انتقال درد از یک مفصل به مفصل دیگر
- قرمزی، گرما یا تورم در مفاصل
- وجود برجستگی‌های کوچک و بدون درد زیر پوست
- درد در ناحیه قفسه سینه
- احساس خستگی عمومی
- تپش قلب یا زمزمه قلب
- بثورات پوستی که ممکن است برآمده یا صاف و بدون درد باشند و لبه‌های ناهمواری داشته باشند
- خون‌دماغ
- دل‌درد
- حرکات غیرقابل کنترل صورت و اندام‌ها (کره سیدنهام)
- رفتارهای غیرمعمول مانند گریه یا خندیدن نامناسب که با کره سیدنهام همراه است.
علل تب روماتیسمی
تب روماتیسمی به‌دنبال عفونت‌های باکتریایی، به‌ویژه گلودرد و بیماری‌هایی مانند مخملک، که به‌درستی درمان نشده‌اند، ایجاد می‌شود. این شرایط ناشی از باکتری استرپتوکوک گروه A هستند. زمانی که این باکتری‌ها در بدن وجود دارند، می‌توانند باعث واکنش‌های خودایمنی شوند که به بافت‌های مختلف، از جمله پوست و سایر اعضای بدن آسیب می‌زنند.
این واکنش‌های ایمنی منجر به التهاب شدید و عوارض جدی در بدن می‌شود. به همین دلیل، تشخیص و درمان به‌موقع عفونت‌های ناشی از استرپتوکوک بسیار حائز اهمیت است تا از بروز تب و عوارض آن جلوگیری شود.
عوارض تب روماتیسمی
تب روماتیسمی می‌تواند عوارضی جدی و طولانی‌مدت به همراه داشته باشد که ممکن است از چند هفته تا چند ماه ادامه یابد. یکی از این عوارض، خطر آسیب دائمی به قلب است که معمولاً 10 تا 20 سال پس از ابتلا به بیماری بروز می‌کند. همچنین، در کودکان، احتمال آسیب به دریچه‌های قلب در طول دوره تب روماتیسمی وجود دارد.
این آسیب می‌تواند منجر به باریک شدن دریچه‌ها و کاهش جریان خون شود. علاوه بر این، ممکن است عضلات قلب نیز تحت تأثیر قرار گیرند و در نتیجه نشتی در شیرهای قلبی ایجاد شود. این عوارض می‌توانند تأثیرات جدی بر سلامت قلب و عروق داشته باشند.
روش‌های درمان تب روماتیسمی
درمان تب روماتیسمی به‌طور عمده بر کنترل التهاب و از بین بردن کامل باکتری استرپتوکوک متمرکز است تا از بروز عفونت‌های مجدد جلوگیری شود. یکی از اصلی‌ترین روش‌ها، تجویز آنتی‌بیوتیک‌ها، به‌ویژه پنی‌سیلین، برای درمان عفونت فعلی است. پس از اتمام درمان، به مدت ۵ تا ۱۰ سال، بسته به وضعیت بیمار، آنتی‌بیوتیک‌های پیشگیرانه برای جلوگیری از عفونت‌های آینده تجویز می‌شود.
همچنین، داروهای ضدالتهابی مانند آسپرین یا ناپروکسن برای کاهش تب و التهاب به کار می‌روند. در برخی موارد، داروهای ضد تشنج نیز برای کنترل حرکات غیرطبیعی ناشی از کره سیدنهام تجویز می‌شوند. آسیب‌های قلبی ناشی از تب روماتیسمی ممکن است سال‌ها بعد خود را نشان دهند، بنابراین مهم است که این اطلاعات در تاریخچه پزشکی کودک ثبت شود و معاینات قلبی به‌طور منظم انجام شود.