توسط 
آپاندیس حاد یکی از شایع‌ترین شرایط پزشکی است که به التهاب و عفونت آپاندیس، عضوی کوچک و باریک در انتهای روده بزرگ، اشاره دارد. این بیماری به دلیل انسداد مجرای آپاندیس به وجود می‌آید و می‌تواند منجر به بروز علائمی چون درد شدید در ناحیه شکم، تب و حالت تهوع شود. آپاندیس حاد نه تنها یک مشکل بهداشتی مهم است، بلکه نیاز به تشخیص سریع و درمان فوری دارد، زیرا در صورت عدم درمان، می‌تواند به عوارض جدی‌تری مانند پارگی آپاندیس و عفونت‌های شدید منجر شود.
شناخت آپاندیس و آپاندیس حاد
آپاندیس، که در محل تلاقی روده باریک و بزرگ در پایین و سمت راست شکم قرار دارد، مدتی به عنوان عضوی بی‌فایده شناخته می‌شد. اما تحقیقات اخیر نشان داده‌اند که این عضو در تقویت سیستم ایمنی بدن نقش دارد، هرچند که حذف آن به نقص ایمنی منجر نمی‌شود. التهاب و عفونت آپاندیس که به آن آپاندیسیت حاد گفته می‌شود، یکی از مشکلات شایع در حوزه سلامت است و سالانه افراد زیادی را به بیمارستان می‌کشاند.
این بیماری بیشتر در جوانان دیده می‌شود، اما سالمندان و کودکان نیز ممکن است به آن مبتلا شوند. بسته شدن مجرای آپاندیس به دلایل مختلف، منجر به التهاب و عفونت می‌شود. شناخت علائم این بیماری بسیار مهم است، زیرا تأخیر در تشخیص می‌تواند به پارگی آپاندیس و نیاز به جراحی‌های پیچیده‌تر منجر شود.
علائم و نشانه‌های آپاندیس حاد
تشخیص آپاندیس حاد می‌تواند چالش‌برانگیز باشد، زیرا برخی بیماران علائم واضحی دارند در حالی که دیگران ممکن است نشانه‌های گمراه‌کننده‌ای را تجربه کنند که می‌تواند منجر به تأخیر در درمان و بروز عوارض شود. درد شکمی، مهم‌ترین علامت این بیماری است که معمولاً با الگویی خاص آغاز می‌شود.
این درد ابتدا در ناحیه سر دل و بالای ناف احساس می‌شود و سپس به دور ناف و در نهایت به سمت پایین و راست شکم منتقل می‌گردد. در برخی افراد، درد ممکن است مستقیماً از پایین و راست شکم آغاز شود. علاوه بر درد، علائم دیگری مانند تهوع، استفراغ و بی‌اشتهایی نیز وجود دارد که تمایل بیمار به خوردن را کاهش می‌دهد. شناخت این علائم برای تشخیص سریع و مؤثر آپاندیس حاد ضروری است.
سونوگرافی آپاندیس
سونوگرافی در بیماران مشکوک به آپاندیس حاد دارای سه هدف اصلی است. نخست، تشخیص سریع و دقیق آپاندیس ملتهب که می‌تواند به کاهش خطر پارگی آپاندیس و عوارض ناشی از آن کمک کند. دوم، این روش به کاهش تعداد آپاندکتومی های منفی در بیمارانی که آپاندیس طبیعی دارند، می‌انجامد و از انجام جراحی‌های غیرضروری جلوگیری می‌کند. سوم، سونوگرافی قادر است سایر بیماری‌هایی را که علائم بالینی مشابهی با آپاندیسیت حاد دارند، شناسایی کند. این اهداف به پزشکان کمک می‌کند تا تصمیمات بهتری در مورد درمان بیماران اتخاذ کنند و از عوارض احتمالی جلوگیری نمایند.
روش‌های درمان آپاندیس
رایج‌ترین روش درمان آپاندیس، جراحی برای برداشتن آپاندیس ملتهب است. قبل از عمل، پزشکان ممکن است آنتی‌بیوتیک‌هایی برای درمان عفونت تجویز کنند. حتی در موارد مشکوک به آپاندیس، جراحی انجام می‌شود تا از خطر پارگی جلوگیری شود. در این روش، ابتدا بیمار آنتی‌بیوتیک مصرف کرده و سپس تحت بیهوشی قرار می‌گیرد. جراح برشی به اندازه ۱۰ سانتی‌متر روی شکم ایجاد کرده و با استفاده از لاپاراسکوپ، زائده آپاندیس را برمی‌دارد.
اگر آپاندیس ترکیده باشد، جراح باید شکم را تمیز کند تا از عفونت جلوگیری شود. این عمل ممکن است چندین ساعت طول بکشد و در برخی موارد عوارض جدی به همراه داشته باشد. پس از جراحی، بیمار معمولاً بعد از ۱۲ ساعت قادر به حرکت است و طی ۲ تا ۳ هفته به زندگی عادی خود بازمی‌گردد.